Brak oznakowania CE na produkcie wymagającym jego naniesienia jest częstą bolączką importerów. Oznacza to, że wprowadzenie tego towaru na rynek europejski (państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego wraz z Turcją) nie będzie możliwe. Co zrobić w przypadku, gdy produkt nie posiada wymaganego oznakowania CE?
Czym jest CE?
Skrót CE oznacza „Conformité Européenne”. W uproszczeniu oznaczenie to umieszczone na wyrobie jest deklaracją producenta, że oznakowany produkt spełnia wymagania dyrektyw tzw. “Nowego Podejścia” Unii Europejskiej. Innymi słowy wyrób ten spełnia standardy UE w kwestii bezpieczeństwa użytkowania, jakości oraz bezpieczeństwa dla zdrowia .
Nie każdy produkt, który importujemy z Chin lub innego kraju trzeciego, musi mieć oznaczenie CE. Odnosi się to wyłącznie do określonych kategorii produktów, zdefiniowanych w wyżej wymienionych dyrektywach. Sprawdź informacje dotyczące produktów objętych obowiązkiem naniesienia CE.
Należy pamiętać, że CE nie jest certyfikatem, a stwierdzeniem producenta o zgodności towaru z normami europejskimi. Na oznaczenie to składa się czasem nawet kilka certyfikatów, które pozwalają na wystawienie przez producenta deklaracji zgodności, a w konsekwencji możliwości umieszczania oznakowania CE na produkcie.
Otrzymanie możliwości nanoszenia CE jest obowiązkiem producenta. Jeśli importer bądź dystrybutor sprzedaje wyroby pod własną marką, przejmuje w ten sposób obowiązki producenta. W tym wypadku przejmuje on odpowiedzialność prawną za umieszczenie oznakowania CE przy wprowadzeniu na rynek europejski.
Brak oznakowania CE
W przypadku braku wymaganego oznakowania CE lub dokumentów i certyfikatów świadczących o możliwości jego wystawienia, towar zostaje zatrzymany przez celników. W zależności od sytuacji, istnieje kilka możliwości rozwiązania tego problemu. Urząd celny w takim wypadku wysyła dokumenty do Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej, który wydaje ostateczną decyzję o dalszym losie towarów, z proponowanymi możliwościami rozwiązania problemu.
W przypadku braku dokumentów potwierdzających możliwość naniesienia CE u dostawcy oprócz zniszczenia towaru lub zwrotu do nadawcy, towar może zostać też wysłany na certyfikację już na terenie Polski. Wszystkie koszty zobowiązani jesteśmy pokryć z własnej kieszeni.
Gdy jednak dostawca posiada wszystkie odpowiednie certyfikaty i deklaracje oraz udzieli nam zgody na samodzielne umieszczenie oznakowania CE, którego zabrakło na produkcie lub opakowaniu, stosuje się tzw. procedury specjalne. Pozwolenia na nie udziela naczelnik urzędu celnego. Dzięki temu importer może przeprowadzić czynności naprawcze (np. umieszczenie oznakowania CE na produktach, opakowaniach).
Procedury naprawcze
Wśród procedur naprawczych możemy wyszczególnić:
Procedura uszlachetniania czynnego – pozwala ona na przywóz towarów spoza UE, w celu poddania tych towarów procesom przetworzenia (zmieniających ich rodzaj lub stan) oraz na dopuszczenie do obrotu produktów powstałych w wyniku tych procesów. Na czas trwania tej procedury nie podlegają one należnościom celnym, gdyż stosuje się je dopiero przy produktach przetworzonych, czyli w momencie dopuszczenia do obrotu. Uszlachetnianie czynne ma zastosowanie również w przypadku modyfikacji mających na celu zgodność z wymogami technicznymi i dopuszczenie do obrotu.
Procedura składu celnego – pozwala na składowanie w składzie celnym towarów nieunijnych, jednak obejmuje tylko działania, które nie wpływają na zmianę rodzaju produktu. Czynności te to m.in. proste czynności mające na celu zapewnienie przechowania przywożonych towarów w dobrych warunkach w okresie ich składowania, zabiegi mające na celu poprawę wyglądu lub jakości handlowej przywożonych towarów, zabiegi przygotowujące przywożone towary do dystrybucji lub odsprzedaży. Procedura ta obejmuje zatem oznakowanie towarów, dołączanie instrukcji itd. Również podczas niej towary są okresowo zwolnione z należności celnych.
Wszelkie koszty transportu do składu celnego ponosi importer.
Brak oznakowania CE – jak się przed tym zabezpieczyć?
Należy pamiętać, że to właśnie na importerze spoczywa obowiązek sumiennego sprawdzenia czy importowany towar posiada oznakowanie CE oraz czy wymagana do tego dokumentacja i certyfikaty są odpowiednio sporządzone przez producenta. To również importer jest pierwszą osobą, która wprowadza dany towar na rynek krajów EOG i odpowiada bezpośrednio za jego bezpieczeństwo. W razie wprowadzenia na rynek produktu niebezpiecznego lub nie posiadającego obowiązkowych certyfikatów i oznakowania CE, odpowiedzialność ponosi importer.
Należy też pamiętać, że nanoszenie oznakowania CE na towary, które tego nie wymagają także podlega karze.
