W warunkach Incoterms, określających reguły międzynarodowego handlu, wyróżnia się tak zwaną Grupę C. Zalicza się do nich formuły, gdzie zasadnicze koszty transportu opłacone są przez sprzedającego. Oprócz tego sprzedawca organizuje transport i zajmuje się odprawą celną, a ryzyko zostaje przeniesione na kupującego w momencie nadania towaru. W tym artykule bliżej przyjrzymy się Incoterms 2020 CFR.
Incoterms 2020 CFR – podział kosztów
Sprzedający ponosi: | Kupujący ponosi: |
koszty podatków w kraju wytworzenia towaru | koszty podatków w kraju docelowym |
opłaty portowe w porcie rozpoczęcia transportu | koszty ubezpieczenia podczas transport |
koszty transportu towarów do portu | koszty transportu od portu macierzystego do siedziby |
koszty uzyskania licencji eksportowej | koszty uzyskania licencji importowej niezbędnej do transakcji oraz koszty działań celno-importowych |
opłaty celne i podatki w kraju rozpoczęcia transportu | koszty opłat celnych w krajach tranzytowych i w kraju docelowym |
koszty kontroli jakości towaru, zważenia, zmierzenia i liczenia towaru co jest niezbędne przed załadowaniem towaru na statek | opłaty wynikające z kontroli przedwysyłkowej towaru o ile nie jest ona wymagana w kraju rozpoczęcia transportu |
koszty dostarczenia dokumentu transportowego wystawionego na docelowy port przeznaczenia towaru oraz jego kopii elektronicznej | koszty zawiadomienia sprzedającego o wymaganym terminie wysyłki towaru oraz porcie przeznaczenia |
koszty tranzytu, które w umowie przewozu były na rachunek sprzedawcy | wszystkie opłaty wynikające z tranzytu towarów, chyba że coś innego zawarto w umowie przewozu |
koszty poświadczenia bezpieczeństwa przy eksporcie, a także bezpiecznego i należnego opakowania towaru. | koszty rozładunku (w tym opłaty nabrzeżne i portowe), chyba że umowa przewozu wskazuje inaczej. |
Jakie są obowiązki sprzedającego?
- Załadunek w miejscu rozpoczęcia transportu.
- Zawarcie umowy przewozu.
- Dostarczenie towaru na statek wraz z fakturą handlową w wyznaczonym przez kupującego miejscu, a także poniesienie związanych z tym kosztów.
- Kontrola jakości towaru, zważenie, zmierzenie i przeliczenie towaru co jest niezbędne przed załadowaniem towaru na statek.
- Bezpieczne opakowanie towaru niezbędnego do przewozu bez ponoszenia zbędnego ryzyka.
- Spełnia wszelkie związane z transportem wymogi bezpieczeństwa dotyczące transportu do miejsca przeznaczenia.
- Dostarczenie dokumentu transportowego wystawionego na docelowy port przeznaczenia towaru oraz jego kopii elektronicznej.
- Dostarcza informacje kupującemu na jego koszt i ryzyko potrzebnych do uzyskania przez niego ubezpieczenia.
Jakie są obowiązki kupującego?
- Odbiera towar w terminie i miejscu podanym w umowie.
- Transport od portu macierzystego do siedziby i rozładunek w porcie.
- Zawiadomienie sprzedającego o wymaganym terminie wysyłki towaru oraz porcie przeznaczenia.
- Kupujący uzyskuje licencję importową niezbędną do transakcji oraz ponosi koszty działań celno-importowych.
- Kontrola przedwysyłkowa towaru (o ile nie jest ona wymagana w kraju rozpoczęcia transportu).
Grafika
Z grafiki wynika, że sprzedawca ponosi więcej kosztów, ale nabywca ma przy tym większe ryzyko i tym samym odpowiada w większej części za ubezpieczenie. Otóż ryzyko zostaje przekazane na kupującego już w chwili przekroczenia przez towar burty statku.
Dostarczenie towaru
Według Incoterms 2020 CFR za moment dostarczenia towaru i przekazania ryzyka uznaje się przekroczenie burty statku przez towar podczas załadunku. Oprócz tego kupujący może nabyć towary już dostarczone.
Ubezpieczenie towaru zamawiając na warunkach Incoterms 2020 CFR
Nie ma obowiązku zawierania umowy ubezpieczenia. Kupujący może ją jednak zawrzeć na własny koszt i ryzyko. Dodatkowo, sprzedający ponosi ryzyko (w tym utraty lub uszkodzenia towaru) jedynie do momentu przekroczenia przez towar burty statku. Ponadto kupujący ponosi dodatkowe ryzyko w tym utraty lub uszkodzenia towaru jeśli nie zawiadomił on sprzedającego o terminie wysyłki oraz o porcie docelowym, do którego towar powinien dotrzeć.
Incoterms 2020 CFR w transporcie
Zgodnie z postanowieniami prawnymi CFR stosuje się wyłącznie w odniesieniu do transportu wodnego morskiego i śródlądowego. Nie znajduje zastosowania w innych formach transportu.
Sprzedawca musi na własny koszt dostarczyć kupującemu dokument przewozowy do uzgodnionego portu docelowego. Dokument ten musi dotyczyć towarów objętych umową, być datowany w terminie zgodnym z wysyłką, umożliwiać kupującemu roszczenie towarów od przewoźnika w porcie przeznaczenia i (o ile nie uzgodniono inaczej) umożliwiać kupującemu sprzedaż towarów w tranzycie przez przekazanie dokumentu kolejnemu nabywcy lub poprzez zgłoszenie do przewoźnika. Przy czym należy dostarczyć kupującemu pełen zestaw dokumentów.
CFR a inne reguły Incoterms
Formuła CFR podobnie jak reguła CIP, CPT i CIF nakłada podstawowe koszty na sprzedającego. Obowiązki w omawianej regule są również stosunkowo podobne do obowiązków sprzedającego występujących w regule FOB. Występuje między nimi jednak zasadnicza różnica. W przypadku reguły CFR Incoterms za transport odpowiada sprzedający. Wynika z tego, ze eksporter znajduje przewoźnika, negocjuje odpowiednią umowę i opłaca transport. Oprócz tego zaleca się skorzystanie z CPT, jeśli do przewozu używa się więcej niż jednego środka transportu.
Zobacz również: