Incoterms to zbiór reguł, określających warunki sprzedaży. Stosowane są na całym świecie. Reguły te dzielą koszty i odpowiedzialność pomiędzy kupującego i sprzedającego. Stosowane są przy transporcie towarów od sprzedawcy do nabywcy. Incoterms odnoszą się przede wszystkim do Konwencji ONZ dotyczącej Kontraktów dla Międzynarodowej Sprzedaży Dóbr. Obecnie obowiązują reguły Incoterms 2020.
Podział Incoterms 2020
Incoterms dzielą się na cztery grupy (C, D, E, F). Reguły podzielone są ze względu na ponoszone opłaty, ryzyko, odpowiedzialność za formalności, a także kwestie związane z importem i eksportem.
Grupa C
W grupie C (Main Carriage Paid) strona sprzedająca zawiera umowę przewozu ze spedytorem i ponosi koszty. W tym wypadku sprzedający się odpowiedzialny za przeprowadzenie odprawy eksportowej. Ryzyko zostaje przeniesione w momencie nadania towaru na kupującego. Wszystkie sprawy wynikłe po dokonaniu załadunku, koszty związane z transportem i inne zdarzenia obciążają kupującego. Do grupy C należą następujące reguły Incoterms: CFR, CIF, CPT i CIP.
Grupa D
Grupa D (Arrival) zakłada, że sprzedający zobowiązany jest do dostarczenia towaru w określone miejsce lub do portu przeznaczenia. Do tej grupy należą takie jak DAP, DPU i DDP.
Grupa E
W grupie E (Departure) strona sprzedająca udostępnia towar do dyspozycji strony kupującej we wskazanym przez sprzedającego punkcie wydania. Strona sprzedająca nie jest zobowiązana ani do odprawy celno-eksportowej, jak również nie ponosi ryzyka i kosztów załadunku. W grupie E znajduję się jedynie Incoterms EXW.
Grupa F
Grupa F (Main Carriage Unpaid) zobowiązuje stronę sprzedająca do dokonania odprawy celnej eksportowej. Koszty transportu ani ubezpieczenia nie są opłacane przez sprzedającego. Do tej grupy należą FCA, FAS i FOB.
Reguły Incoterms 2020
EXW – Ex Works (and named place)
Reguła EXW zakłada najmniejsze zaangażowanie i odpowiedzialność sprzedającego. Dostawa towaru zostaje uznana za dokonaną w momencie wydania i pozostawienia towaru do dyspozycji strony kupującej w danym oznaczonym miejscu, bez zobligowania sprzedającego do dalszych czynności.
Więcej w artykule na temat Incoterms EXW.
FCA – Free Carrier (and named place)
Podczas stosowania reguły Incoterms FCA sprzedający ponosi koszty załadunku towaru i transportu oraz ubezpieczenia do momentu przekazania towaru pierwszemu przewoźnikowi wskazanemu przez stronę kupującą w oznaczonym miejscu. Towar zostaje uznany za dostarczony w momencie załadunku i to w tym momencie następuje przeniesienie ryzyka utraty lub uszkodzenia towaru na kupującego.
Więcej w artykule na temat Incoterms FCA.
CPT – Carriage Paid To (insert named place of destination)
Incoterms 2020 CPT oznacza, że sprzedający opłaca fracht do uzgodnionego miejsca, natomiast ryzyko utraty towaru oraz wszelkie dodatkowe koszty ponosi kupujący.
Więcej w artykule na temat Incoterms 2020 CPT.
CIP – Carriage and Insurance Paid To (insert named place of destination)
Reguła CIP zakłada głównie, że zasadnicze koszty transportu, jak również koszt ubezpieczenia opłacone zostają przez sprzedającego.
Więcej w artykule na temat Incoterms CIP.
DAP – Delivered at Place (insert named place of destination)
Incoterms 2020 DAP zakłada, że strona sprzedająca odpowiada za dostarczenie towaru do określonego, ustalonego miejsca. Rozładunek natomiast jest już w gestii strony kupującej.
Więcej w artykule na temat Incoterms DAP.
DPU – Delivered at Place Unloaded (insert named place of destination)
DPU to nowa reguła, które występuje w Incoterms 2020. Zastąpiła dotychczas źle interpretowaną regułę DAT. W tym wypadku sprzedający ponosi wszelkie koszty i ryzyko do momentu wyładowania towarów i przekazania ich kupującemu.
Więcej w artykule na temat Incoterms DPU.
DDP – Delivered Duty Paid (insert named place of destination)
Reguła DDP oznacza, że sprzedający ponosi wszystkie koszty i ryzyka związane z towarem, aż do momentu dostarczenia go do oznaczonego miejsca przeznaczenia.
Więcej w artykule na temat Incoterms DDP.
FAS – Free Alongside Ship (insert named port of shipment)
Incoterms 2020 FAS zakłada, że odpowiedzialność za transport oraz ryzyko strony sprzedającej kończy się w momencie dostarczenia towaru do burty statku w oznaczonym porcie, jednak bez samego załadunku na statek. Od tego momentu całe ryzyko i wszelkie koszty związane z towarem zostają przeniesione na kupującego.
Więcej w artykule na temat Incoterms FAS.
FOB – Free On Board (insert named port of shipment)
Reguła Incoterms 2020 FOB zakłada, że punktem przeniesienia ryzyka i kosztów za towar ze strony sprzedającej na stronę kupującą jest moment przekroczenia przez towar burty statku. Strona sprzedająca ponosi koszty załadunku.
Więcej w artykule na temat Incoterms FOB.
CFR – Cost and Freight (insert named port of destination)
Stosując Incoterms 2020 CFR, sprzedający nie ma obowiązku ponoszenia kosztów ubezpieczenia (od momentu załadunku w porcie nadania). Koszty ubezpieczenia leżą po stronie kupującego. Dostawa zostaje natomiast zrealizowana w momencie załadunku towaru na statek armatora wskazanego przez sprzedającego.
Więcej w artykule na temat Incoterms CFR.
CIF – Cost Insurance and Freight
Podczas stosowania Incoterms 2020 CIF, sprzedający odpowiedzialny jest za opłacenie i zawarcie umowy ubezpieczenia na rzecz kupującego. Opłaca również fracht.
Więcej w artykule na temat Incoterms CIF.
Zapraszamy również do pobrania utworzonego przez nas darmowego poradnika na temat Incoterms 2020.
