Linia hutnicza szerokotorowa (w skrócie LHS) to najdłuższa na terenie Polski kolejowa linia szerokotorowa (rozstaw szyn wynosi 1520 mm), przeznaczona do transportu towarowego. Ponadto jest to najdalej wysunięta na zachód linia szerokotorowa w Europie.
Linia LHS
Na kolejach stosowane są różne szerokości torów. Za tor o normalnej szerokości uznaje się ten o szerokości 1435 mm. Każdy tor o większej szerokości nazywa się „szerokotorowym”, natomiast tor o mniejszej szerokości nazywa się torem „wąskotorowym”.
Linia hutnicza szerokotorowa łączy kolejowe przejście graniczne polsko-ukraińskie Hrubieszów/Izow ze Śląskiem. Swój bieg kończy w Sławkowie w Zagłębiu Dąbrowskim (25 km od Katowic).
Linia liczy sobie dokładnie 394,650 km długości.
Linia hutnicza szerokotorowa to z założenia linia towarowa lub inaczej mówiąc przemysłowa.
Jak przebiega linia hutnicza szerokotorowa?
Linia LHS ma określony zasięg regionalny. Trasa przebiega przez południowo-wschodnią Polskę a dokładniej przez województwo lubelskie, podkarpackie, świętokrzyskie, małopolskie i śląskie.
Dokładniej, polski odcinek LHS rozpoczyna się na granicy Polski z Ukrainą na Bugu w okolicach Hrubieszowa, a konkretniej w miejscowości o nazwie Gródek.
Polski odcinek biegnie od mostu w Gródku przez Hrubieszów, Jarosławiec, Wysokie (Zamość Bortatycze), Brody (Szczebrzeszyn), Zwierzyniec, Biłgoraj, Puszczę Sandomierską, Knapy (Wolę Baranowską), Sędziszów, Olkusz i Bukowno. Trasa kończy się w Sławkowie Południowym w Zagłębiu Dąbrowskim.
Ukraiński odcinek LHS biegnie od mostu na Bugu przez Łudin, Izow, Włodzimierz Wołyński, aż do Kowla.
Historia
Linia hutnicza szerokotorowa była bardzo ważnym przedsięwzięciem realizowanym przez PKP w drugiej połowie lat 70. Powstała w celu transportowania rudy żelaza, siarki (kiedyś LHS oznaczało Linię Hutniczo-Siarkową) oraz węgla do ówczesnego ZSRR, bez przeładunku na granicy. Ze względów strategicznych w dawnym ZSRR stosowano szeroki rozstaw torów.
Linia została oficjalnie otwarta 30 listopada 1979 roku.
Zarządca
2 stycznia 2001 roku swoją działalność rozpoczęła nowa spółka PKP-LHS, która przejęła Zakład Eksploatacji w Zamościu i stała się zarządcą linii nr 65 Sławków Południowy-Hrubieszów-Granica Państwa (tzw. LHS).
Spółka zarządzająca LHS podlega bezpośrednio zarządowi PKP.
To właśnie w momencie przejęcie kontroli nad linią przez nową firmę zmieniono nazwę z Linii Hutniczo-Siarkowej na Linie Hutniczą Szerokotorową. Ma to związek z tym, że przez dłuższy czas nie przewożono już tą trasą siarki.
Korzyści linii hutniczej szerokotorowej
Jedną z głównych i najważniejszych korzyści z wykorzystania linii hutniczej szerokotorowej jest wygoda. Nie ma konieczności przeładunku towarów na granicy.
Ponadto LHS umożliwia również prowadzenie ciężkich składów całopociągowych.
Linia hutnicza szerokotorowa – innowacje
Aktualnie istnieją plany na wydłużenie trasy linii hutniczo-szerokotorowej zarówno w kierunku zachodnim, jak również w kierunku wschodnim. Trasa miałaby przebiegać przez Gliwice, Kędzierzyn Koźle, jeśli chodzi o wydłużenie trasy w kierunku zachodnim, natomiast jeśli chodzi o kierunek wschodni, miałaby przebiegać przez Chełm i Włodawę.
Obecnie trwają szczegółowe analizy wyżej wymienionego projektu.
PKP LHS dąży do zaspokojenia potrzeb transportowych i pozytywnego wpływu na rozwój gospodarczy. Przedłużenie linii dałoby większe możliwości. Niekonieczne byłoby przeładowywanie na granicy towarów przywożonych z Rosji, Azji Centralnej i Dalekiego Wschodu.
