Mając na względzie koszty transportu, spedycja morska jest opłacalnym wyborem jako środek przewozu dóbr. Jednak należy zważać na wszelkie dodatki, czyli dodatkowe opłaty naliczane przy usłudze spedycyjnej. W transporcie morskim, jak również i lotniczym, dodatki stosowane są już od dawna. Jednym z nich, używanym już od paru lat w spedycji morskiej jest LSF, zwany także jako LSS lub GFS.
Co to jest LSF/LSS?
LSS, skrót złożony z pierwszych liter angielskiego terminu Low Sulfur Surcharge, oznacza dodatek za paliwo nisko-siarkowe. Za tym samym pojęciem stoi LSF (Low Sulphur Fuel Surcharge) i inne skróty nadawane przez różne linie żeglugowe. Zgodnie ze zmodyfikowaną konwencją Międzynarodowej Organizacji Morskiej Marpol dotyczącej zapobieganiu zanieczyszczenia morza przez statki, na pewnych obszarach, zawartość siarki i jej związków (SOx) nie powinna przekraczać pewnego poziomu.
Od 2010 roku zawartość siarki w paliwie nie mogła wynosić więcej niż 1%, a od 2015 roku już 0.1%. Od 2020 roku maksymalna zawartość siarki wynosi 0.50%. Regulacje te dotyczą obszaru ECA (Emission Control Areas), między innymi obejmującego Morze Bałtyckie, Morze Północne, tak jak i również wyłączne strefy ekonomiczne Stanów Zjednoczonych oraz Kanady.
Co to oznacza dla armatorów?
Konwencja wymaga dostosowania swojego tonażu do nowych warunków eksploatacji. Mówiąc inaczej, należy użytkować paliwo odsiarczone, mieszczące się w wymaganiach postawionych przez Organizację. Taki typ paliwa jest jednak bardziej obciążający finansowo dla armatorów, jest nawet cztery razy droższy od tego o wysokiej zawartości siarki.
Inną opcją jest przestawienie się na gaz naturalny, jednak modernizacja statków w celu dostosowania ich do pozyskiwania energii z upłynnionego gazu ziemnego jest bardzo kosztowna i jeszcze nie do końca rozwinięta. Niestosowanie się do regulacji może wiązać się ze wzięciem odpowiedzialności i spotkania się z konsekwencjami.
Dlaczego LSF/LSS został wprowadzony?
Zbadano, iż siarka negatywnie oddziałuje na środowisko. Poprzez spalanie i przetwarzanie kopalin, w których również znajduje się siarka, do atmosfery uwalnia się nadmierna ilość dwutlenku siarki (SO2), zmieniającego się następnie w kwas siarkowy.
Mimo że siarka jest potrzebna do funkcjonowania form życia, kontakt z siarkowym opadem atmosferycznym – kwaśnym deszczem – prowadzi u organizmów do rozwoju stanów zapalnych. SO2 w postaci śmierdzącego dymu, już od stężenia 1 g/m3 powietrza jest niebezpieczny dla zdrowia. Zatem liczy się ilość siarki, nie jej występowanie. Im wyższa zawartość siarki w paliwie, tym bardziej jest szkodliwy.
Celem opłaty LSS jest rekompensatą części kosztów eksploatacyjnych droższego, lekkiego paliwa. Jego wysokość waha się między 35 a 370 dolarami i nie jest stała, lecz zależna od armatora oraz trasy. Opłata może zostać wliczona już w wysokość usługi lub przedstawiona jako świadczenie dodatkowe.
Zarówno dla armatorów jak i dla spedytorów regulacja wiąże się z wyższymi kosztami eksploatacyjnymi. Zwyżka ta może zostać przerzucona na barki konsumentów poprzez podwyższenie cen przewożonych dóbr. Zmniejszenie emisji siarki doprowadzi do spowolnienia globalnego ocieplenia oraz poprawi jakość powietrza. Poświęcenie pieniędzy jednak nie wydaje się wysoką ceną, gdy stawką jest dalsze życie na tej planecie, której równowaga środowiskowa została zachwiana przez poczynania rodzaju ludzkiego.
