Podczas omawiania branży transportu morskiego, często pomija się Amerykę Południową. Dzieje się tak głównie dlatego, że żaden z portów w Ameryce Południowej nie znajduje się na liście 20 najlepszych portów na świecie. Jednak trasy do i z Ameryki Południowej stanowią 15% całkowitej liczby usług handlowych. Dodatkowo w Ameryce Południowej znajduje się Kanał Panamski, łączący wody Oceanu Atlantyckiego z wodami Oceanu Spokojnego. Dlatego też w artykule przedstawiamy największe porty w Ameryce Południowej wraz z ich krótkimi opisami.
Największe porty morskie w Ameryce Południowej – TOP 6
Itaqui
Port Itaqui jest największym i najbardziej ruchliwym portem w Brazylii. Znajduje się w pobliżu miasta Sao Luis w Maranhao. W ostatnich latach znacząco skrócił czas oczekiwania, podwajając przy tym objętości kontenerów i trzykrotnie przewyższając całkowitą liczbę przeładowanych ton. W ten sposób port Itaqui ugruntował swoją pozycję jednego z najważniejszych brazylijskich węzłów przeładunkowych.
Obecnie obsługuje roczną wielkość ładunku 146 milionów ton. Główne ładunki eksportowe obejmują masową rudę manganu, wlewki aluminium, alkohol i olej roślinny. Towary importowane to przede wszystkim nawozy luzem, pszenica, ryż, węgiel mineralny, koks naftowy, wapień, pochodne ropy naftowej, LPG, soda kaustyczna, nawóz, fluorek glinu, ładunki ogólne, szyny, olej roślinny i antracyt.
Dodatkowo w porcie Itaqui planowana jest inwestycja w nowy terminal drobnicowy, który ma obsługiwać głównie celulozę i papier. Inwestycja w projekt, w skład którego wejdzie magazyn, bocznice kolejowe i dedykowane miejsce postojowe zajmie powierzchnię 53 545 m², a jej koszty szacuje się na co najmniej 62 mln USD.
Tubarao
Brazylijski port Tubarao jest drugim najbardziej ruchliwym portem, zarówno w Brazylii, jak i w Ameryce Południowej. Port znajduje się w pobliżu miasta Vitoria. Port Tubarao, w Espírito Santo, powszechnie uznawany jest za największego na świecie producenta rudy żelaza i granulatu. Z tego powodu, specjalizacją portu Tubarao jest eksport rudy żelaza wydobywanej z pobliskich kopalń w Minas Gerais.
Od 1969 r. po zainstalowaniu urządzeń do granulowania, port został przekształcony w kompleks Tubarão. Obecnie port ma pięć wywrotek wagonów o wydajności 7 000 ton / godzinę i sześć terminali, które obsługują 120 milionów ton produktów rocznie. Stocznie terminalu są w stanie pomieścić około czterech milionów ton rudy i granulatu.
Oprócz żelaza i granulatu, port Tubarao obsługuje masowe rudy węgla, produkty stalowe, zboże, soję, nawozy i płyny luzem. Port Tubarao jest największym portem jeśli chodzi o transport rudy żelaza na świecie, obsługującym 80 milionów ton rocznie.
Armatorzy obsługujący port Tubarao: Alianca, Grimaldi Napoli, Hamburg-Sud, HSLR, MSC.
Santos – porty morskie w Ameryce Południowej
Port Santos przez długi czas był najbardziej ruchliwym i największym portem w Brazylii, aż do niedawna, kiedy Itaqui zajęło pierwsze miejsce. Znajduje się w brazylijskim mieście Sao Paulo, 70 mil od miasta przemysłowego. Wciąż zajmuje jednak pierwsze miejsce pod względem pojemności logistycznej w Ameryce Południowej. Posiada terminale do obsługi ładunków stałych i ciekłych luzem, w pojemnikach oraz ogólnego transportu cargo.
Przepustowość portu wynosi 119 milionów ton ładunków i około 1,6 miliona TEU rocznie. Obsluguje łączenie ponad 600 portów w 125 krajach. W 2018 roku port był odpowiedzialny za przetworzenie 133 milionów ton ładunku i 4,1 miliona TEU, generując 250 milionów USD przychodów. Pierwotne zaplecze obejmuje 5 stanów reprezentujących 67% PKB Brazylii. Zajmuje 39 miejsce na liście Lloyda 100 najlepszych portów (drugi co do wielkości w Ameryce Łacińskiej i jedyny brazylijski port na liście).
Głównym produktem eksportowanym przez port w Santos do II wojny światowej była kawa z Sao Paulo. Obecnie głównym ładunkiem obsługiwanym w porcie Santos są nawozy. Oprócz tego jest to ważny rynek zbytu dla eksportu brazylijskiej ropy. Dodatkowo z usług portu korzysta się do transportu samochodów, maszyn, soków oraz soi.
Armatorzy obsługujący port Santos: Alianca, Combitainer, Contship, CSAV, Ecu-Line, Euroatlantik, Evergreen, Grimaldi Napoli, Hamburg-Sud, Hapag Lloyd, HSLR, Lykes Lines, Montemar, MSC, NYK, OWL, Pro Lines, Safmarine, ZIM.
Callao
Port Callao, znany również jako El Callao, jest największym i najbardziej ruchliwym portem w Peru. Port morski ulokowany jest 15 km na zachód od stolicy Limy. Jest częścią większej metropolii Lima. Jest to najbardziej ruchliwy port w Ameryce Południowej, nie znajdujący się w Brazylii. Port obsługuje 43 miliony ton ładunku rocznie.
Port Callao pozycjonuje się jako niekwestionowana brama dla importowego i eksportowego ruchu kontenerowego Peru, a także interesujący punkt dla przeładunków regionalnych.
Armatorzy obsługujący port Callao: CCNI, CMA/CGM Conti-Pacific-Line, CSAV, CTE, Ecu-Line, Evergreen, Hamburg-Sud, Hapag Lloyd, K-Line, MSC.
Cartagena – porty w Ameryce Południowej
Port Cartegena jest najbardziej ruchliwym portem w Kolumbii. Znajduje się na północnym wybrzeżu Kolumbii w pobliżu Karaibów. Znajduje się około 265 mil morskich od Kanału Panamskiego. Rocznie w porcie wysyłanych jest ponad 2,3 miliona TEU, co stanowi 33 miliony ton wolumenu ładunków.
Sociedad Portuaria Regional de Cartagena (SPRC) zostało wielokrotnie ocenione jako Najlepszy Port Karaibski przez Stowarzyszenie Żeglugi Karaibskiej ze względu na wysoki poziom wydajności. Ten sam związek ocenił go również jako „najbardziej niezawodny port”. Port Cargas to szeroka (8200 hektarów), głęboka (21 metrów), naturalna zatoka, która jest również wyjątkowo bezpieczna (brak huraganów i silnych prądów w okolicy). Natomiast zmienność pływów jest tutaj mniejsza niż 40 centymetrów.
Port morski służy jako główny port naftowy, a także ważny terminal eksportowy dla kawy i platyny. Sprzedawane są tutaj również inne produkty, takie jak nawozy, tkaniny, kosmetyki i wyroby skórzane.
Armatorzy obsługujący port Cartagena: APL, CCNI, CMA/CGM, Colombia Express Service, Conti-Caribi-Line, Contship, CSAV, CTE, Ecu-Line, Evergreen, EWL, Hamburg-Sud, Hapag Lloyd, Horn, K-Line, MSC, Spliethoff’s, ZIM.
San Lorenzo-San Martin
Port San Lorenzo-San Martin jest najbardziej ruchliwym portem Argentyny i jednym z największych na kontynencie. Kompleks portowy San Lorenzo i Puerto General San Martín to szereg obiektów portowych na zachodnim brzegu dolnego biegu rzeki Parana w Argentynie, który jest wspólny dla miast San Lorenzo i Puerto General San Martin, w prowincji Santa Fe.
Składa się z kilku obiektów portowych znajdujących się na zachodnim brzegu rzeki Parana. Jest głównym portem dla eksportu produktów rolnych i stanowi około 50% argentyńskiego ruchu morskiego. Port transportuje do 32 milionów ton ładunku rocznie. Obsługuje głównie zboże, olej roślinny, produkty rafinowane i surowe.
