Port Hongkong od ponad dwóch dekad nie wypada z pierwszej dziesiątki największych portów kontenerowych na świecie. Port ten ma ciekawą przeszłość. Jak stał się on jednym z największych portów morskich?
Port Hongkong
Port Hongkong (HK KCO) to trzeci największy por kontenerowy w Regionie Metropolitalnym Delty Rzeki Perłowej. Jest to naturalny port głębokowodny. W 2004 r. port morski w Hongkongu był numerem jeden na świecie pod względem wielkości przeładunku kontenerów. W ciągu następnych lat przegoniły go m.in. porty w Singapurze, Szanghaju, Kantonie czy Los Angeles. Ruch kontenerów spadł z prawie 24,5 mln TEU (2008 r.) do 16,5 mln TEU (2022 r.).
W 2021 r. przeciętnie do portu przybijało 170 statków dziennie, a w 2016 r. było ich trzy razy więcej. Znaczna część statków przybijających do portu Hongkong to drobnicowce oraz kontenerowce. Ładunki morskie znacznie przewyższają ładunki rzeczne (150 mln ton a 64 mln ton).
Portem zarządza Hong Kong Marine Department.
Strona internetowa portu w Hongkongu: mardep.gov.hk/en/home.html
Statki w porcie Hongkong: mardep.gov.hk/e_files/en/pub_services/arridepa.html
Gdzie znajduje się port w Hongkongu?
Adres portu Hongkong: Harbour Building 38 Pier Road, Hongkong (główny budynek).

Historia portu w Hongkongu
Na początku Hongkong (z chiń. “Pachnący Port”) był niewielką wioską rybacką. Od 1821 r. port zaczął błyskawicznie się rozwijać. Było to możliwe dzięki zainteresowaniu brytyjskich kupców, którzy w tym porcie ładowali na statki opium. Od tego czasu port w Hongkongu był kluczowy w regionie. Po wojnach opiumowych, w 1898 r., Hongkong został przekazany Wielkiej Brytanii na 99 lat. Już wtedy w Hongkongu mieszkało ok. 300 tys. osób.
Jako że Hongkong miał status kolonii brytyjskiej, napływały go fale emigrantów, przez co rosła jego populacja. Mieszkańcy Hongkongu bardzo ucierpieli podczas II wojny światowej – populacja zmniejszyła się o ok. 40%, do 650 tys. Port w Hongkongu poniósł straty nie tylko podczas wojny; w 1951 r. Narody Zjednoczone nałożyły embargo na handel z Chinami i Koreą Północną, co pogorszyło sytuację finansową portu. Niezadowolenie pracowników portowych rosło i przeobraziło się w poważne zamieszki o zabarwieniu politycznym. W latach 60. ustanowiono m.in. nowe przepisy prawa pracy i sytuacja pracowników polepszyła się wraz z sytuacją finansową portu.
W 1997 r. roku Hongkong stał się Specjalnym Regionem Administracyjnym ChRL. Zgodnie z obustronną deklaracją, port Hongkong przekazano ChRL 1 lipca 1997 r. Od tego czasu relacje Chiny kontynentalne – Hongkong wzmocniły się; wzmożono przede wszystkim inwestycje w infrastrukturę transportową.
2004 r. był ostatnim rokiem, kiedy port Hongkong był największy pod względem wielkości TEU na świecie. Na przestrzeni lat azjatyckie i inne porty szybko się rozwijały, przewyższając swoimi wielkościami przeładunku hongkoński port, w wyniku czego spadł on w rankingu.

Aby wzmocnić konkurencyjność portu, poszczególne terminale nawiązały sojusz o nazwie Hong Kong Seaport Alliance. Hongkong International Terminals, Cosco-HIT Terminals, Asia Container Terminals i Modern Terminals Ltd. obsługują 95% ładunków w porcie. Sojusz ten miał za zadanie podnieść jakość oferowanych usług i większą efektywność, ale także zmniejszyć emisję dwutlenku węgla. Jako że przemysł portowy jest uważany za jeden z czterech głównych filarów ekonomicznych Hongkongu, podniesienie jego konkurencyjności jest priorytetem.
W 2022 r. populacja Hongkongu wynosiła ponad 7,3 mln. Przemysł morski i portowy tworzył ok. 1,4% hongkońskiego PKB oraz reprezentował ok. 2,1% całkowitego zatrudnienia.
Ile trwają formalności związane z transportem?
Formalności związane z transportem (statki oceaniczne) w hongkońskim porcie trwają około 20 minut od momentu dostarczenia niezbędnej dokumentacji.
Czy port Hongkong to wolny port?
Wolny port to taki port, który leży poza granicą celną i obowiązuje go mniej rygorystyczna kontrola regulacyjna. Port Hongkong jest jednym z takich portów – zarówno import jak i eksport do/z Hongkongu nie podlega ocleniu.
Infrastruktura portowa w Hongkongu
- Terminale kontenerowe Kwai Tsing
- terminali: 9
- stanowiska: 224
- suwnice nabrzeżne: 96
- długość nabrzeża: 7794 metrów
- powierzchnia: 279 hektarów
- operatorzy terminali: 5
- Terminal rzeczny
- terminali: 1
- stanowiska: 49
- suwnice nabrzeżne: 19
- długość nabrzeża: 3000 metrów
- powierzchnia: 65 hektarów
- Boje cumownicze
- własność państwa: 11 klasy A, 4 klasy B
- własność prywatna: 1967
- Kotwicowiska
- liczba: 24
- powierzchnia: 4326 hektarów.

Wymiana handlowa w porcie Hongkong
Najwięcej statków handlowych w porcie Hongkong jest z/do krajów azjatyckich (91,5%), z czego najwięcej z/do Chin kontynentalnych (21%) oraz Tajwanu (20,3%).

Z Hongkongu importuje się głównie (pod względem wielkości) towary z Chin kontynentalnych, Tajwanu, Singapuru, Korei Południowej i Japonii. Eksportuje się do Chin kontynentalnych, Stanów Zjednoczonych, Holandii i Indii.
W porcie Hongkong ładunki to przede wszystkim:
- dobra przemysłowe
- surowce (niejadalne, z wyjątkiem paliw)
- produkty chemiczne
- żywność, napoje, wyroby tytoniowe
- maszyny i pojazdy.
Armatorzy w hongkońskim porcie
Niektórzy z armatorów obsługujących statki w porcie Hongkong:
- Hapag Lloyd
- SGS Hong Kong Limited
- CMA CGM
- HMM
- COSCO Shipping
- Sinotrans
- Evergreen Marine
- Ocean Network Express (ONE)
- ZIM
- Mediterranean Shipping Company (MSC)
- Yang Ming.